Pensioen voor vrouwen

Vrouwen moet hun eigen broek ophouden. Dat is het motto van assurantietussenpersoon Marja de Bruijn uit Overveen, die vindt dat er nog steeds teveel vrouwen rondlopen die hun oudedagvoorziening niet goed of zelfs helemaal niet, geregeld hebben. Is een vrouwelijke tussenpersoon op zich al een zeldzaamheid, het kantoor van de Bruijn richt zich ook nog eens voornamelijk op vrouwen. Maar liefst 90% van haar klanten zijn vrouwen. “Maar ik zeg heus geen ‘nee’ tegen een man.

Marja de Bruijn keerde in 1991 het onderwijs de rug toe en begon een eigen assurantiekantoor. Aan huis, want dat was wel zo makkelijk met haar twee kinderen. Bovendien was zij als ‘eigen baas’ minder gebonden aan vaste werktijden.”Mijn ene zoon heeft een zeldzame stofwisselingsziekte, waardoor hij vaak naar het ziekenhuis moet. In het onderwijs kun je gewoon niet zo makkelijk vrij nemen.

De eerste jaren waren zwaar, weet De Bruijn nog. “Toen ik net begon, stond er een inspecteur van De Goudse op de stoep, een oudere man vlak voor zijn pensioen, die graag nog een keer een startende tussenpersoon wilde begeleiden. Aan hem heb ik veel steun gehad. Soms belde ik hem huilend op dat ik het niet meer zag zitten. Hij wist me dan weer op te peppen. Toen ik vijf jaar bestond, ontbrak hij uiteraard niet op het feestje”.

Van haar klanten hoort ze regelmatig dat mannelijke adviseurs wat dit betreft een heel andere aanpak hebben. “Ze vertellen me dat mannen meteen gaan praten over producten, dat ze ze overladen met informatie, moeilijke woorden en dat ze meteen willen verkopen. Ik laat een klant altijd eerst zelf praten. Waarom heeft ze contact met me opgezocht? Wat was de aanleiding? Een advies en concreet praten komt pas veel later.

Opmerkelijk is dat het klantenbestand van Marja de Bruijn voor namelijk uit vrouwen bestaat: maar liefst 90%. Dat is niet altijd zo geweest, vertelt De Bruijn. Ze steekt niet onder stoelen of banken dat de focus op vrouwen vanuit commercieel oogpunt is ontstaan en niet zo zeer vanuit een feministische inslag. “In eerste instantie richtte ik me niet speciaal op vrouwen. Maar na verloop van tijd merkte ik simpelweg dat er steeds meer vrouwen bij me aanklopten. Kennelijk bestond er een behoefte aan een advies kantoor voor vrouwen. Ik dacht toen: ik lijk wel gek als ik daar niks mee doe. Ik ben toen in dat gat gedoken en ben me specifiek op deze doelgroep gaan richten.”

Om haar kantoor onder de aandacht te brengen timmert Marja de Bruijn flink aan de weg. In het feministisch maandblad Opzij, maar ook in andere vrouwenbladen, adverteert ze regelmatig met teksten als: ‘Wil je later niet op een houtje bijten, dan moet je nú wat doen voor je pensioen’. In Opzij heeft ze zelfs een tijdje een eigen rubriek gehad, getiteld ‘Slim met geld’ , waarin ze steeds inging op geldzaken en ook schreef ze regelmatig in het seniorenblad Midi. “Ik vind dat erg leuk om te doen”, zegt ze enthousiast.
Ook is ze als financieel adviseur verbonden aan de internetsite gelderbij.nl: een ludieke site voor vrouwen die wel wat extra geld kunnen gebruiken. Verder is De Bruijn zeer actief in het lezingencircuit. “Ik zit in allerlei vrouwennetwerken, bijvoorbeeld de SVE, een club voor vrouwelijke ondernemers en de Federatie Zakenvrouwen. Ik word daardoor regelmatig uitgenodigd om lezingen te houden bij allerlei vrouwenclubs over het onderwerp ‘vrouwen en geld’: van een club voor lesbische vrouwen tot een vakbond voor vrouwen in de bouw. Laatst bijvoorbeeld nog bij de FNV. Kom ik het podium op, vlak na minister de Geus! Dat vindt ik nou echt ontzettend leuk. De meeste nieuwe klanten hebben me ooit eens een lezing horen geven of ze komen op advies van een vriendin bij me.

Runde De Bruijn de eerste jaren een allround assurantiekantoor, een aantal jaar geleden besloot ze de schadeportefeuille de deur uit te doen. “Wil je een schadeportefeuille goed onderhouden, dan gaat daar ontzettend veel tijd in zitten. Je wordt dan heel veel gebeld en omdat ik veel op pad ben, is dat moeilijk. Ik wil niet 80 uur per week moeten werken. Andere tussenpersonen doen dat wel, maar dat is hun keus. Ik had ook personeel aan kunnen nemen, maar dat heb ik bewust niet gedaan. Ik heb een tijdje hier stagiaires gehad – per slot van rekening kom ik uit het onderwijs – maar dat werkte ook niet. Mijn ervaring is dat mijn klanten me toch persoonlijk willen spreken. Voor schadeverzekeringen verwijs ik door naar een collega-tussenpersoon en daar hebben mijn klanten geen moeite mee.”

Op het gebied van levensverzekeringen werkt Marja de Bruijn met een beperkt aantal verzekeraars samen, voornamelijk De Goudse, Reaal en Delta Lloyd. Wat ik heel belangrijk vind, is het contact met de accountmanager. Doet hij zijn werk goed en heb ik er een leuk contact mee, dan werk ik graag met zo’n maatschappij samen. Ik ben zelfs eens meegegaan met een accountmanager die van maatschappij wisselde. Nee, het maakt me dan echt niet uit of het een vrouw of man is, hoor. Ik denk dat mannelijke tussenpersonen een veel zakelijker contact met hun accountmanagers hebben. Ik stuur sommigen zelfs kaartjes met verjaardagen!”.

Tegenwoordig lijken alle producten erg op elkaar; er is niet echt één verzekeraar die er wat dit betreft uitspringt. Wel doe ik veel met De Goudse omdat die als eerste in de arbeidsongeschiktheidsverzekering een zwangerschapsdekking opnam. Extra belangrijk, omdat de Wet Arbeidsongeschiktheid Zelfstandigen (WAZ) is afgeschaft. En ik kijk welke verzekeraars aan groen beleggen doen, want dat vinden vrouwen belangrijk.” ‘Verder doe ik veel met Delta Lloyd en De Goudse, omdat die als een van de weinige verzekeraars een lijfrenteverzekering aanbieden met een garantieproduct erin. Daar hechten vrouwen aan: die gaan veel meer voor degelijkheid en minder voor rendement. Vrouwen zijn nu eenmaal veel voorzichtiger dan mannen en ze hebben soms zelfs de neiging om zich voor alles te willen verzekeren: daar waarschuw ik ze dan voor.”